Zeg niet 'het kan het niet', totdat je alles hebt gegeven om ervoor te zorgen dat het wel kan.

vrijdag 26 april 2013

Communicatie is een kunst.


Maandag 8 april 2013 gebeurde het weer, ik werd geraakt door dekracht van communicatie via andere wegen dan gesproken taal. Kunstenaar Tom Heerschop sprak tijdens TEDxNijmegen over zijnleven. Op een groot scherm werden de werken getoond. Werken die hij  gemaakt heeft in de tijd dat hij en zijnvrouw helaas met miskramen te maken hadden en waarin ontdekt werd dat hij eenhersentumor had, zo groot als een fikse aardappel.  Heerschop beschreef zichzelf als ambitieuzekunstenaar. Schilderen is zijn passie. Elke werk begint met een concept in hethoofd van de maker, een boodschap die naar het doek vertaald wordt. De kunstenaar geeft zijn eigen betekenis mee aan de verf en andere materialen.Afhankelijk van de werkwijze, het soort kunst en het doel van de kunst zal demaker er korter of langer tijd aan besteden. Zodra het klaar is, is aan dekijker om die boodschap te ontvangen en het te interpreteren. De kleuren enmaterialen roepen ideeën en emoties op. Het ene werk heeft iets zwaars ennegatiefs in zich, andere werken juist overdaad,  vreugde en positivisme. De lijnen en vormenzijn een weergave van iets, de kleuren dragen een betekenis. Zo is het ook met taal,de mens geeft betekenis mee aan de geluiden die hij maakt. 

Taal bereikt de mens door te horen, zien of voelen. Een mensdie kan horen wat er gezegd wordt, zet de reeks akoestische signalen om en zijbegrijpen elkaar, er van uitgaand dat de spreker en toehoorder de zelfde taalspreken. De mens die niet kan horen kijkt naar gebaren en beweging van delippen. Als ook het zicht ontbreekt, voelt de mens de regels in Brailleschrift.Maar hoe werkt dat nu precies? Na het ontvangen van een signaal gaat het breinaan het werk. Bij het horen, zien of voelen van een woord als ‘baby’ wordt inhet brein een beeld geactiveerd. Je haalt je de baby van de buren voor de geestof denkt aan jouw zoon toen hij net geboren was. Je weet hoe het klinkt als eenbaby huilt, wat je voelt als je over zijn hoofd aait en wat je ruikt als er eenbaby in de buurt is. Je kent het begrip ‘baby’ en bent ook in staat om daarvele semantisch verwante begrippen bij te halen, zoals; geboorte, jongen,meisje, luier, klein, wieg, huilen en beschuit met muisjes als je de Nederlandse traditie kent.  Al dezekennis doet een mens op doordat van kinds af aan nieuwe ervaringen gekoppeldworden aan eerdere ervaringen. Het begrippen- en woordennetwerk breidt zich uit.Een volgende keer dat we als kind weer een baby vasthouden en of een zwangerevrouw zien verdiept het woordennetwerk zich. Alle ervaringen helpen ons om eenlater een gesprek over een baby te volgen en de boodschap van de spreker ofschrijver te begrijpen.

Om te kunnen begrijpen is het nodig dat een mens alert is enzijn aandacht richt op wat hij waarneemt. Wat hij ziet, hoort, voelt, ruikt enproeft onthoudt hij. Nieuwe indrukken kan hij vergelijken en zo ordent hij zijn omgeving en legt hij relaties. De vaardigheden van een mens nemen toe hij leertom zich te verhouden ten opzichte van zijn eigen lichaam, de ruimte om hem heen,de tijd en binnen sociale relaties. De mens kan omgaan met plotselinge veranderingen en ervaringen want de situatie wordt overzien en de gevolgenworden ingeschat. Door de sociale en emotionele ontwikkeling leert hij hoe hijgepast kan reageren, mits zijn motoriek hem in staat stelt te bewegen en zijnspieren aan te sturen. Zo, dat hij kan reageren op wat hij heeft begrepen enuiting te geven aan zijn gevoelens en gedachten. Op zijn beurt gebruikt deontvangende mens nu zijn kennis en ervaringen passend bij een concept  om de boodschap over te brengen. De ontvanger wordt zender, en de zender wordt ontvanger. Er is uitwisseling van informatie,er is communicatie. Het is een kunst!

donderdag 25 april 2013

Het resultaat van gastvrijheid...


Ruim twee maanden geleden plaatste ik een oproep op de website van TEDxNijmegen na het zien van de TED-talk van Amanda Palmer en het ontvangen van een ‘invite’ voor TEDxNijmegen. Mijn oproep werd door 3 mensen opgepikt. De eerste reactie was een van een vrouw die wel gebruik wilde maken van mijn aanbod maar die later toch bij vrienden in de buurt terecht kon. De tweede reactie was van Nadia, één van de live bloggers van TEDxNijmegen. Ze wilde graag van mijn aanbod gebruik maken en evenals een collega blogger van haar. Mijn woonruimte is ook groot genoeg om die tweede gast te verwelkomen voor een nacht dus dat was geen probleem. In de weken voorafgaand aan het evenement was er contact via twitter en e-mail. We spraken af elkaar op de tweetup te ontmoeten, maar ondanks het contact van te voren was het ook nog wel een beetje spannend. Hoe zou het zijn, wat kon ik precies verwachten?

Op zaterdag maakte ik alles gereed voor de ontvangst, vol verwachting en vertrouwen op de inspirerende dagen die zouden komen met mijn gast. Helaas was met maar 1 gast, de tweede gast moest afzeggen vanwege privé omstandigheden. Op zondag 7 april 2013 mijn gast, Nadia. We maakten kennis en spraken over onze verwachtingen van de volgende dag. Naar welke talk zie je het meest uit? Over welke spreker ga je bloggen? 

Het idee ontstond om een restaurant in de buurt op te zoeken voor het diner. Nadia wilde mij op die manier bedanken voor mijn gastvrijheid. Ik had het niet verwacht en het was niet nodig geweest toch ben ik haar meer dan dankbaar voor het aanbod. We hoorden van blogger Marije dat ze bij het Indiase restaurant Indian Gate zou gaan eten samen met vrijwilliger Linda. Als inwoner van Nijmegen ken ik het restaurant en wist ik dat we daar heerlijk zouden eten. Aan tafel ontstonden onverwacht mooie gesprekken over werk, werk zoeken, passies, motivatie en het leven. Er werd gedeeld over ontroerende levensgebeurtenissen. Het heeft mij diep geraakt. 
The Crane, het lukte me op bij te blijven
en mijn eigen kraanvogel te vouwen.

Deze avond zette een aantal talks van de volgende dag in een totaal ander daglicht. Net als de gesprekken met andere bloggers en bezoekers in de pauzes, ook die zorgden ervoor dat verschillende talks meer impact hadden. Ze raakten me nog directer en appelleerden aan een hartsverlangen. Zoek naar jouw ‘waarom’ om te leven en bij te dragen aan de maatschappij en de zorg. Daarna volgt vanzelf het ‘hoe’ als je dichtbij jezelf blijft en om het kleine blijft geven.

Het hebben van een onbekende gast, het onverwachte diner met andere TEDxNijmegen-gangers, de eerlijke en open gesprekken met andere  bezoekers, de oprechte talks van KanjerGuusje, Tom Heerschop en Jan Bommerez… allen hebben ze me wederom laten ervaren dat het goed is om je open te stellen voor het onverwachte en de toekomst vol vertrouwen tegemoet te zien, Expect the unexpected. Geïnspireerd en vol vertrouwen ga ik aan de slag met mijn voornemens om het verschil te maken en bij te dragen aan de maatschappij.