Beloofd is beloofd.

De meeste mensen in Nederland maken gebruik van gesproken Nederlands om duidelijk taken wat ze bedoelen, waar ze zich bevinden, wat ze willen en wat ze zich herinneren. Toch hebben we inmiddels ook talloze andere manieren tot onze beschikking om met anderen te communiceren. Allereerst denk ik aan alle apps op mijn smartphone die ik het afgelopen weekend gebruikte. Met whatsapp stel ik een vriend op de hoogte van mijn locatie. Oeps, ik sta toch niet goed! Ok, dan loop ik weer helemaal naar de andere kant van het terrein ;-). Handig, als je samen met 55.000 anderen op een conferentie bent. Gelukkig hebben we elkaar op tijd gevonden en kunnen we beiden vanaf onze eigen plek genieten van een bijzondere zaterdagavond. Hij vanaf het podium en ik achterin de tent. Later hebben we gelukkig nog wat tijd voor een face-to-face ontmoeting. Wat een voorrecht is het om zijn vriendin te ontmoeten! Tof, hij had al zoveel over haar verteld in de afgelopen 6 maanden! De glimlach en de stralende ogen zeggen genoeg. Er zijn geen woorden voor nodig om te begrijpen wat ze van elkaar vinden. 

Een kort filmpje vervangt wat in woorden moeilijk is uit te drukken... een klein jongetje zit trots de kant van het festivalterrein met zijn gloed nieuwe 'drumstel'. Heerlijk! En dan zijn er  die momenten die niet gevangen zijn op een foto of een filmpje. Zaterdagochtend kwam er een jongen van een jaar of 6 binnen in de tent waar er het hele weekend voor hem en vele anderen een speciaal programma was. Hij stapte op 1 van de begeleiders af en maakte met gebaren duidelijk dat hij graag een liedje wilde zingen: "beloofd, beloofd, zingen?" Vorig jaar is hij met Pinksteren ook in Biddinghuizen geweest en hij herinnert zich nog dat het themalied toen begon met de tekst 'ja is ja, nee is nee, beloofd is beloofd'. Samen met zijn begeleider stapt hij even later een vriendin van mij af die het muzikale gedeelte van het programma leidt. "Beloofd, zingen?". Het programma voor de ochtend staat al vast al vast, maar 's middags zingen we zoals beloofd toch het gevraagde liedje. De jongen staat op van zijn stoel en danst vlak voor het podium mee terwijl hij bijna alle gebaren maakt en een enkel woordje zingt. Zijn stralende blik en opgestoken duimen zeggen genoeg als het liedje is afgelopen. We hadden 's morgens 'ja' gezegd, en ons 'ja' bleek 's middags nog steeds 'ja' te zijn. Ja is ja, beloofd is beloofd!  

Zijn we altijd zo duidelijk als we elkaar iets beloven? Helaas lukt het niet altijd, in de waan van alle dag vergeet ik wel eens iets. Is jouw ja, ja en jouw nee, nee?